پژوهشی در انواع مناظرات میان نحویان

با نزول قرآن کریم، به زبان عربی توجه خاصی شد . سبک بیان و وا ژه گزینی قرآن،آن چنان ش گفت بود که عرب های فصیح در برابر آن متحیر شده و جز تسلیم در برابر اینکلام زیبا و باشکوه، چاره ای نداشتند . این حیرت، به تدریج به شیدایی و دلداد گی به آن متنزیبا مبدل گشت و آنان را واداشت تا هر چه بیشتر، پیرامون آن کنجکاوی کنند؛ لذا قرآنکریم اولین و مه مترین عامل رویکرد به این زبان بوده است.در حوزه نحو و ترکیب واژگان، بنا به مقتضای کلام الهی و فهم آن، از ابوالأسود و خلیل،سیوطی، کسائی، أخفش و فرّاء، پیروان مکاتب بصری و کوفی، تا نحویان اندلس و مصر،همه به ن گارش آثار ارزشمندی پرداختند. مسائل نحوی، فقط به تألیف کتاب ها، ختم نشد؛بلکه موجب مسائل تازه ای در محافل علمی گشت که آکنده از مباحثی داغ بود که در قالبمناظرات نمود یافت و از مشهورترین مناظره های ادبی ”مسأله زنبوریه “ است که میانسیبویه از بصره و کسائی ازکوفه درگرفت.مناظره میان پیروان یک مکتب، مناظره میان پیروان مکاتب مختلف، مناظره میان نحویانو شعراء، مناظره میان نحویان و فقهاء، مناظره میان نحویان و مردم، و ... از جمله مباحثاین مقاله است.